W jaki sposób pomóc dziecku wyjść z uzależnienia? Uzależnienie dziecka to bardzo trudny temat dla wielu rodziców. Niektórzy z nich nie przyjmują do wiadomości, że ich dziecko może wymagać profesjonalnego leczenia. Inni na gwałt szukają pomocy, jednak nie do końca wiedzą, jak się do tego zabrać. W jaki sposób pomóc dziecku wyjść z uzależnienia? Co możemy zrobić, a czego nie powinniśmy robić? Odpowiadamy.
Akceptacja sytuacji
Pierwszym, podstawowym krokiem, jaki musi poczynić każdy rodzic, jest zaakceptowanie tego, że dziecko jest uzależnione. Nie chodzi o to, aby zaakceptować, a następnie pozostawić sytuację samą sobie. Wręcz przeciwnie. Niemniej jednak bez akceptacji trudno będzie nam podjąć jakiekolwiek działania. Niektórzy rodzice wypierają fakt, że ich dziecko może być uzależnione. Czasami chodzi o uzależnienie od internetu czy telewizji, które traktowane jest bardzo pobłażliwie. Rodzice często uważają, że ich dziecko przez to nie cierpi, a przynajmniej zajmuje czymś czas. Jeśli zaś chodzi o cięższe uzależnienia, na przykład od alkoholu czy narkotyków, to paradoksalnie nieco łatwiej nam je przyjąć. Boimy się bowiem, że nasze dziecko straci zdrowie, a może nawet życie. Najgorsze, co możemy zrobić, to ukrywać, że nasze dziecko ma problem. Nie musimy się z tym obnosić – wszak nie każdy musi wiedzieć o uzależnieniu. Nie udawajmy jednak, że problemu nie ma. Dziecko dostaje wtedy sygnał, że wszystko jest w porządku. Jeśli rodzic niczym się nie przejmuje, to dlaczego dziecko powinno?
Po pomoc do specjalisty
Rodzice najczęściej szukają pomocy u lekarza bądź psychologa szkolnego. Rzeczywiście, mogą nam oni polecić dobre centrum psychoterapii, do którego udamy się z dzieckiem. W ośrodku terapii uzależnień dziecko, ale również cała rodzina, otrzymają fachową pomoc. Ważne, aby udać się na terapię odwykową, która skierowana jest do dzieci oraz młodzieży. Możemy zdecydować się także na prywatny ośrodek uzależnień. Tam jednak, za każde spotkanie z terapeutą, będziemy musieli zapłacić. Niektóre zakłady leczenia uzależnień to ośrodki zamknięte. Trafiają tam zazwyczaj pacjenci w zaawansowanym stadium choroby bądź tacy, dla których inne formy terapii nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Umieszczenie dziecka w zakładzie zamkniętym jest ostatecznością, jednak jeśli sugeruje nam to lekarz, to lepiej posłuchać jego opinii. Dziecko, które przebywa w zamkniętym ośrodku terapeutycznym, jest odizolowane od świata. W pierwszych dniach nawet rodzice nie mogą go odwiedzać. Z drugiej jednak strony dziecko ma możliwość wyrwania się ze środowiska, w którym wpadło w nałóg. Jest to trudny czas dla rodziców, którzy kontaktują się jedynie z lekarzem prowadzącym. Niemniej jednak pobyt w zamkniętym ośrodku zwykle przynosi dobre efekty. Jest on wstępem do psychoterapii, którą dziecko musi odbyć po powrocie do domu.
Wsparcie rodzica
Uzależnione dziecko na każdym etapie leczenia musi czuć, że ma wsparcie rodziców. Nawet, jeśli okazuje, że nie chce żadnej pomocy, to nie powinniśmy się od niego oddalać. Normalnym jest, że przez pewien czas nie będziemy w stanie zaufać swojemu dziecku. Niemniej jednak nie powinno ono czuć się śledzone czy szpiegowane. Codzienne przeglądanie rzeczy dziecka w poszukiwaniu na przykład narkotyków nie służy budowaniu więzi. Poinformujmy dziecko, że musi postarać się odzyskać nasze zaufanie. Z drugiej zaś strony dajmy mu szansę na zmianę na lepsze. Codziennie powinniśmy poświęcać dziecku czas. Wspólne oglądanie telewizji, wyjście do kina czy zakupy w centrum handlowym to dobre pomysły na spędzenie wolnego czasu. Każde dziecko musi czuć, że może polegać na swoim rodzicu. Czasami jednak nasze wsparcie może przybrać nieco inną postać. Dzieje się tak wtedy, gdy dziecko potrzebuje tak zwanej terapii szokowej. Innymi słowy, musi ono poczuć, że nie wsparcia w nikim, jeśli wraca do nałogu. Rodzicom bardzo trudno jest przejść przez ten proces. Powinniśmy wtedy kierować się poradami specjalisty, który podpowie nam, co będzie dla dziecka najlepsze w danym momencie. Pamiętajmy, że terapia szokowa nie trwa wiecznie, za to pozwala osiągnąć bardzo dobre efekty. Przede wszystkim ma ona skłonić dziecko do podjęcia leczenia uzależnienia.
Aby nie wrócić do nałogu
Samo wychodzenie z uzależnienia to jedno, lecz powinniśmy zadbać, aby dziecko nigdy nie wpadło z powrotem w sidła nałogu. Swoją postawę powinniśmy omówić ze specjalistą. On doradzi nam, jak postępować dalej. Nie możemy jednak ściśle kontrolować dziecka i ograniczać do minimum jego swobody. Postarajmy się budować, w miarę możliwości, przyjacielskie relacje. Czasami będziemy musieli przemyśleć również zmianę szkoły czy nawet miejsca zamieszkania. Specjaliści zdają sobie sprawę, że podjęcie konkretnych decyzji nie jest proste. Niemniej jednak jeśli źródłem problemu było towarzystwo, w jakie wpadło dziecko, to musi ono zostać od niego odizolowane. Co więcej, rodzice muszą być bardzo czujni. Jeśli tylko zauważą jakiekolwiek niepokojące objawy, powinni jak najszybciej zgłosić się po pomoc. Połączenie czujności i braku stałej kontroli jest, niestety, bardzo trudne.